Ψηφιακό Φωτογραφικό Αρχείο Αίγινας

Η Καποδιστριακή Δημόσια Βιβλιοθήκη Αίγινας και Η Αιγιναία, εγκαινιάζουν ένα φιλόδοξο έργο για την διάσωση και ανάδειξη του φωτογραφικού υλικού από την Αίγινα του 20ού αιώνα.
Στόχος της δράσης είναι η δημιουργία ενός ψηφιακού αποθετηρίου ανοιχτού στο κοινό, στο οποίο θα μπορεί κανείς να αναζητήσει φωτογραφίες σχετικές με τη φύση, τους ανθρώπους και τα μνημεία του τόπου και οι οποίες είναι ως επί το πλείστον ανώνυμων φωτογράφων και διασώζονται σε οικογενειακά αρχεία και συλλογές. Ήδη πολύς κόσμος ανταποκρίθηκε στο κάλεσμα της Συντονιστικής Επιτροπής καθιστώντας το έργο μία συλλογική προσπάθεια.
Αναζητήστε πλήθος μοναδικών τεκμηρίων μέσα από την ιστοσελίδα dpaa.gr

ΨΗΦΙΑΚΗ ΠΡΟΒΟΛΗ

Μια πρωτότυπη εκπαιδευτική δράση με πληροφοριακό και εκπαιδευτικό χαρακτήρα, με αφορμή το επετειακό έτος 2021. Η ψηφιακή εφαρμογή με τίτλο Το 1821 στα νησιά του Αργοσαρωνικού, καλεί το κοινό να επιλέξει από ένα μενού ερωτήσεων και να τις απευθύνει στους δύο πρωταγωνιστές, τον Αιγινήτη Γεώργιο Λογιωτατίδη και τον Ψαριανό Κωνσταντίνο Κανάρη. Η ψηφιακή προβολή πρωτοπαρουσιάστηκε στον Πύργο Μάρκελλου και στη συνέχεια στο Σινέ ΤΙΤΙΝΑ, ξετυλίγει στιγμιότυπα από τη ζωή στην Αίγινα και τα νησιά του Αργοσαρωνικού στα χρόνια της Επανάστασης. Στόχος είναι η εφαρμογή να αποτελέσει ευκαιρία συνεργασίας μεταξύ των νησιών του Αργοσαρωνικού. Έτσι, μετά την Αίγινα, η προβολή θα φιλοξενηθεί στην Ύδρα, τον Πόρο και τις Σπέτσες. Η δράση συγχρηματοδοτείται από την Ελλάδα και το Ευρωπαϊκό Ταμείο Θάλασσας και Αλιείας με τη συνδρομή του Δικτύου Δήμων Περιφερειακής Ενότητας Νήσων Αττικής.
ΕΙΣΟΔΟΣ ΣΤΗΝ ΕΦΑΡΜΟΓΗ

Τραγουδάμε την Αίγινα!

Με αφορμή της Παγκόσμια Ημέρα Μουσικής που γιορτάζεται στις 21 Ιουνίου κάθε χρόνου η ΑΙΓΙΝΑΙΑ διοργάνωσε μία μουσική βραδιά με παραδοσιακά τραγούδια της Αίγινας. Τα τραγούδια της Αίγινας μας είχαν απασχολήσει και στο παρελθόν, όταν σε διάφορα τεύχη του περιοδικού είχαμε παρουσιάσει την ερευνητική δουλειά του εθνομουσικολόγου Μάρκου Δραγούμη αλλά και της ιστορικού Γεωργίας Κουλικούρδη που τόσα έκανε για να διασώσει την πολιτιστική κληρονομιά του νησιού. Το πρόγραμμα της 25ης Ιουνίου 2022 επιμελήθηκε μία άλλη αιγινίτισσα, η Ευαγγελία Χαλδαιάκη, με ειδικές σπουδές στο αντικείμενο. Τα τραγούδια που επελέγησαν ακούγονται σπάνια πλέον στην Αίγινα, κι έτσι είναι μια ευκαιρία να τα ξαναθυμηθούμε, συνοδεύοντας τη χορωδία του Κέντρου Ελληνικής Μουσικής “Φοίβος Ανωγειανάκης” και την ορχήστρα του, που ήρθαν ειδικά για αυτή τη συνάντηση στην Αίγινα. Στη βραδιά συμμετείχε και το χορευτικό σύνολο της Ομάδας Γυναικών Αίγινας. Την εκδήλωση στήριξαν: η Κοινωφελής Επιχείρηση του Δήμου, η Ιερά Μητρόπολη Ύδρας, Σπετσών, Αιγίνης καθώς και οι επιχειρήσεις ΚΡΗΤΙΚΟΣ. Τους ευχαριστούμε όλους.

Άλλες εκδόσεις

Η Αίγινα της ύστερης Οθωμανοκρατίας

Η ζωή του προύχοντα Παντελάκη Οικονόμου: Η συγγραφέας Ελ. Σταμπόγλη, ιστορικός και μέλος της Αιγιναίας , καταπιάνεται στο βιβλίο της με την Αίγινα μιας εποχής που ελάχιστα έχει μελετηθεί, την δεύτερη περίοδο της οθωμανικής κυριαρχίας, από το 1715 μέχρι τις παραμονές της Επανάστασης. Η συγγραφέας, με βάση τα τεκμήρια ενός οικογενειακού αρχείου και πρωταγωνιστή της αφήγησής της τον προύχοντα Παντελάκη Οικονόμου, υφαίνει μία μικρο-ιστορία της Αίγινας. Ακολουθώντας τον Οικονόμου στα ταξίδια του, τις επιχειρηματικές του δραστηριότητες, τις οικογενειακές του υποχρεώσεις και την ανάμιξή του στα ζητήματα της Κοινότητας, μας μεταφέρει από τον ιδιωτικό στο δημόσιο χώρο, από την Παλιαχώρα της αγροτικής ενδοχώρας στα παράλια, από την Αίγινα, στην Ύδρα, την αντικρινή Πελοπόννησο αλλά και μέχρι την Κωνσταντινούπολη, την αυτοκρατορική πρωτεύουσα. Η Αίγινα παρέμεινε σε όλη τη διάρκεια του 18ου αιώνα μια αγροτική κοινωνία, η οποία δεν επηρεάστηκε ουσιαστικά από τις αλλαγές στην εμπορική ναυτιλία που μετέβαλαν την οικονομία της Ύδρας και των Σπετσών. Γεωργοί και κτηνοτρόφοι οι περισσότεροι Αιγινήτες, συντηρούνταν με τα απαραίτητα. Μια μικρή ομάδα οικογενειών διαχειριζόταν τα κοινοτικά πράγματα και τις επαφές του νησιού με την οθωμανική διοίκηση, σχηματίζοντας έναν ακόμη πόλο εξουσίας δίπλα στους εκπροσώπους της Εκκλησίας, που διατηρούσαν την απευθείας επικοινωνία με το Πατριαρχείο της Κωνσταντινουπόλεως. Τούτο δεν σημαίνει πως οι αλλαγές, οι μεταρρυθμίσεις και οι ανακατατάξεις που συνέβαιναν στην Οθωμανική Αυτοκρατορία ή οι επαναστατικές δυνάμεις που απελευθερώθηκαν στην δυτική Ευρώπη άφησαν ανεπηρέαστους τους πρωταγωνιστές αυτής της ιστορίας.

Μια έκδοση για παιδιά

Ο Ξάστερος που έγινε Αστέριος: μια έκδοση για παιδιά, από την Προνόη Θεολογίδου. Με την έκδοση αυτή, η Αιγιναία κάνει μία χειρονομία προς τους μαθητές των Δημοτικών σχολείων, τους γονείς και τους εκπαιδευτικούς τους. Στην ιστορία αυτή, ένα παιδί, ο Ξάστερος, έρχεται να φοιτήσει στο σχολείο του Ορφανοτροφείου, τα χρόνια του Ιωάννη Καποδίστρια.

Προσκυνητάρι της Αίγινας

Κάνιστρο: Το μεράκι της Ρωμιοσύνης Το βιβλίο αυτό των Ράλλη Κοψίδη και Βασίλη Πλάτανου πρωτοτυπώθηκε στην Αθήνα το 1965. Ανατυπώθηκε φωτοαναστατικά τον Δεκέμβριο του 2000 σε 1.500 αντίτυπα με την εκδοτική φροντίδα του Αχιλλέα Χαλδαιάκη στο τυπογραφείο του Γιώργου Κωστόπουλου. Περιλαμβάνει σύντομα κείμενα των Ν.Κ. Μουστόπουλου, Ρ. Κοψίδη και Β. Πλάτανου ενώ οι ξυλογραφίες που κοσμούν την έκδοση είναι του Ράλλη Κοψίδη. "...Ολόγυρα στον τόπο αρμενίζουνε βάρκες, καΐκια, τράτες, σφουγγαράδικα, τρεχαντήρια, λογιώ-λογιώ πλεούμενα. Εκεί που σταματά η θάλασσα, αρχίζει η στεριά απλά, ήρεμα, κι ανεβαίνει ίσαμε την κορφή του Προφήτη Ηλία. Σαν να είναι η θάλασσα συνέχεια της στεριάς κι' η στεριά ένα πράμα με τη θάλασσα. Όξω απ' το καπηλιό, με το κρασοπότηρο στο πλάι και δυο μαρίδες τηγανισμένες σ' ένα πιατελάκι, κάθεται ο μπάρμπα Βαγγέλης και ζουγραφίζει τρεχαντήρια. Τούτο είναι το πρόσωπο της Αίγινας, του μικρότερου κόσμου που "εποίησεν ο Θεός" και που είναι μαζεμένα όλα τα ποιήματα της σοφίας του. Ένα πρόσωπο που είναι πυκνό σε περιεχόμενο και έντονο σε έκφραση".

Πίνδαρος και Αίγινα

Έξι ωδές του Πινδάρου αφιερωμένες σε αθλητές της αρχαιότητας. Στο βιβλίο αυτό ο Δημήτρης Κοπανίτσας παρουσιάζει έξι αιγινήτικες ωδές του Πινδάρου σε απόδοση στα νέα ελληνικά. Η έκδοση κυκλοφόρησε το 2004 με πρόλογο του Θανάση Παπαθανασόπουλου. "...Καμμιά λέξη δεν αφήνεται ανερμήνευτη και το σύνολο της εργασίας του πάνω σε κάθε πινδαρική ενότητα παρουσιάζει αισθητική αρτιότητα και λυρική επάρκεια Εδώ συνυπάρχει το γοητευτικό ύφος με τον αποτελεσματικό λόγο".